Zamonit, 1991, wejście na skały, Bałtyk
(Orzeczenie Izby Morskiej w Gdańsku z 2 grudnia 1991 r. Sygn. WMG 110/91)
Izba Morska przy Sądzie Wojewódzkim w Gdańsku z siedzibą w Gdyni
po rozpoznaniu sprawy wejścia na skały s/y Zamonit w dniu 20.08.1991 r.
orzeka:
I. Przyczyną wejścia jachtu s/y Zamonit na skały znajdujące się na płd-zach. od południowego wejścia do kanału Falsterbo na pozycji: φ=55°22,8′ N, λ=12°56,0’ E w dniu 20.08. 1991 r. ok. godz.1550, w warunkach wiatru SW 5B, stan morza 3 i dobrej widzialności było:
zdryfowanie jachtu na skały „Segalskaren” spowodowane utratą jego sterowności na skutek złamania rumpla, przy czym powodu jego złamanie nie ustalono.
II. Do wypadku przyczynił się w sposób zawiniony kapitan jachtu, j. kpt. ż. b, K. K. przez to, że po utracie sterowności:
a) w sposób błędny manewrował żaglami,
b) nie podjął próby rzucenia zapasowej kotwicy.
III. Zastrzeżenia budzi zachowanie się kapitana jachtu przed wypadkiem, polegające na tym, że:
a) przed wyjściem z portu Kivik nie zapoznał się z locją i mapą akwenu, po którym jacht miał uprawiać żeglugę,
b) nie skontrolował kursu wykreślonego na mapie po godz. 1330,
c) zaniechał osobistego prowadzenia jachtu go trudnym akwenie (czym naruszył przepis art. 83 2 k. m.)
IV. Zastrzeżenia budzi zachowanie się kapitana jachtu po wypadku, a polegające na zaniechaniu podjęcia czynności zapobiegających dalszemu przemieszczaniu się jachtu na kamieniach.
V. Postępowaniem opisanym w pkt. II, III i IV kapitan jachtu wykazał brak niezbędnych kwalifikacji do prowadzenia jachtu na trudnych nawigacyjnie akwenach.
VI. Pozbawia się j. kpt. ż. b. K. K. prawa wykonywania funkcji kapitana na morskich statkach sportowych w żegludze bałtyckiej na okres 1 (jednego) roku i uzależnia przywrócenie mu tego prawa od przepływania w charakterze oficera w żegludze bałtyckiej 500 /pięciuset/ godzin.
VII. Orzeczenie w pkt. VI jest natychmiast wykonalne.
VIII. Zastrzeżenia budzi zachowanie I oficera, j. st. m. B. A., polegające na:
a) utrzymania kursu wprost na przeszkody nawigacyjne,
b) nieokreślaniu na bieżąco dokładnej pozycji jachtu.
Powyższe zaniedbania nie pozostają w związku przyczynowym z zaistniałym wypadkiem.
IX. Akcja ratownicza prowadzona przez szwedzką jednostkę marynarki wojennej nie budzi zastrzeżeń.
X. Pobrać od armatora jachtu, Centrum Wychowania Morskiego Głównej Kwatery Związku Harcerstwa Polskiego w Gdyni na rzecz Skarbu Państwa (kasa Izby Morskiej Gdyni) kwotę 236 260 zł (dwieście trzydzieści sześć tysięcy dwieście sześćdziesiąt) zł tytułem kosztów postępowania.